یک فال حافظ خریدیم که فال خانوادگی‌مان بشود و عجب دلنشین بود و جواب خانواده را درجا داد.?

دلا رفیق سفر بخت نیک‌خواهت بس

نسیم روضه ی شیراز پیک راهت بس

دگر زمنزل جانان سفر مکن درویش

که سیر معنوی و کنج خوانقاهت بس

وگر کمین بگشاید غمی زگوشه ی دل

حریم درگه پیر مغان پناهت بس

به صدر مصطبه بنشین و ساغر می‌نوش

که این قَدَر زجهان کسب مال و جاهت بس

زیادتی مطلب کار بر خود آسان کن

صراحی می و لعل و بتی چوماهت بس

فلک به مردم نادان دهد زمام مراد

تو اهل فضل و دانشی همین گناهت بس

هوای مسکن مالوف و عهد یار قدیم

زرهروان سفر کرده عذرخواهت بس

به منت دگران خو مکن در دو جهان

رضای ایزد و انعام پادشاهت بس

به هیچ وِرد دگر نیست حاجت ای حافظ

دعای نیم شب و درس صبح گاهت بس
و عجیب این دو بیت آخرش به دل من نشست. چون زبان حال من بود و مراد دلم. همین در دو دنیا برایم بماند کفایت است که بگویم برای رضای ایزد و انعام پادشاه ملک وجود حضرت حجت ابن الحسن العسگری فقط درس خواندم و نیمه شبها دعا کردم.?

دلم چقدر برای آقاجانم تنگ شده است. این ترم هم اگر خدا کمکم کند و به سلامت به آخر برسانم حاجتم را آقایم داده است. این را فقط من میدانم و خودش. بودن در رکاب مولایم صاحب العصر و الزمان سلاح دانش می‌خواهد. کاش این اسلحه را از من بی مقدار نگیرند.