ترس از لولو و افتادن در دیگ حلیم

نمیدانم این یک ضرب المثل هست یا فقط زاییده ذهن خلاق من؟! اما هرچه هست من معتقدم واقعی و موشکافانه است. 

بعضی وقتها مادرها انقدر بچه را از لولو می‌ترسانند که طفلک از ترس لولو می‌افتد تو دیگ حلیم. حالا حکایت ما در مسائل مختلف کشورمان مَثَل همان بچه‌ی ترسیده است. همیشه انقدر پیازداغ ماجرا را زیاد می‌کنند که تعقل و تحلیل و تفکر را بالکل مختل می‌نمایند و خوب جای اینکه برحذر داشته شویم می‌افتیم تو دیگ ندانم کاری دیگری.

ماجرای انتخابات مجلس یازدهم تقریبا چیزی مثل همین مورد است. گروه‌های مختلف اصولگرایی با تفکر حذف حریف اصلاح‌طلب از گردونه رقابتها، روی موج ترس و وحشت و هیجان مردمی سوار شدند و پیروز انتخابات شدند. اما در این میانه مردم اصلا تحقیق و تفحص نکردند که شخص معرفی شده از کدام گروه سیاسی هست و قرار هست کدام آرمان را در مجلس دنبال کند. فقط صرف معرفی توسط یکی از کانالهای اصولگرایی رای خود را به این افراد سپرده‌اند.

از منظر سیاسیون اتحاد بین گروه‌های اصولگرایی در مجلس بسیار حائز اهمیت هست. در چند روز گذشته شاهد لابی‌گری‌های بیشماری از مجلسیان با گروه‌های مختلف بودیم تا رییس مجلس را انتخاب کنند. جایگاهی که در این قوه از اهمیت بالایی برخوردار است. اما مردم در این انتخاب چه نقشی داشتند؟ 

گسیل داشتن نمایندگانی شاخص که هر کدام می‌توانستند تغییر اساسی در سیاست کشور ایجاد کنند و همگی مهره‌های بزرگی در عرصه سیاسی کشور هستند؛ به طور همزمان به مجلس شورای اسلامی؛ دقدقه‌ی این موضوع را ایجاد نموده بود که ممکن است نمایندگان به هیچ اجماعی برای انتخاب هیات رییسه مجلس نرسند. 

از طرفی باقی این مهره‌ها فقط در حد یک نماینده عادی حق فعالیت در مجلس و عرصه سیاست کشور خواهند داشت. یعنی عملا ما مهره‌های ارزشمندی را فشل قرار دادیم تا بیشتر از حد نمایندگی مجلس نتوانند ورود کنند. 

البته شان نمایندگی مجلس شان والا و مهمی است اما این افراد که بارها در انتخابات ریاست جمهوری حضور داشته‌اند آیا این جایگاه آنان را راضی می‌کند؟ 

از طرفی همه‌ی گروه‌های اصولگرا تفکرات یکسانی ندارند و ممکن است بین خودشان هم خصومتهایی ایجاد شود. بنابراین به نظر می رسد مجلس پیش رو با بحران عدم تمرکز آرا بر روی مسائل مطروحه دچار شود.

با توجه به از دست دادن پایگاه مردمی اصلاحات؛ برنده شدن این گروه از سیاسیون در مجلس تقریبا غیر ممکن بود. اما گروه‌های اصولگرا با ایجاد وحشت بین مردم عرصه‌ی تفکر انتقادی و تحلیلی را از ایشان صلب نمودند. بنابراین شاهد حضور نمایندگانی از هر طیف اصولگرا در مجلس هستیم که ممکن است هیچ‌گاه منافع عمومی را بر منافع حذبی مقدم ندارند.

امید است در انتخابات پیش رو مردم غیور ایران اسلامی به تفکر و تحلیل بیشتر بپردازند و از انتخاب هیجانی و بدون فکر بپرهیزند.