سلام.
حتما تا الان همه ی کار های عیدتون تموم شده. مطمئنا امروز منتظر نشستین تا به قول قدیمی ها توپ رو درکنند وسال نو بشه.
بیایید یک کمی به چند روز گذشته مان نگاه کنیم.
برای آمدن بهار خانه هایمان را تمیزکردیم. حتی آن مکان هایی که هیچوقت تمیز نمی کنیم.
برای آمدن بهار لباس های نو تهیه کردیم. حتی اگر شده یک دست لباس ساده.
یا شاید لباس های قدیمی مان کهنه نبود. شاید هم خانه هایمان هم انقدر کثیف نبود که خانه تکانی حسابی لازم داشته باشد.
عید نوروز همین چند ساعت دیگر از راه میرسد وما از منتظران امدن عید نوروز باستانی هستیم. مطمئنا خودمان را آماده کرده ایم. مگرمی شود؟ سال نو شود ومن کهنه باقی بمانم؟
این روز ها به این فکرمیکنم که آیا ما برای امام زمان علیه السلام هم همین قدر منتظرهستیم که برای نوروز بوده ایم؟
بیایید کمی فکرکنیم.
آیا ما خانه ی دلمان را برای آمدنش پاکیزه کردیم؟
آیا ما به تن روحمان رخت و لباس نوی تقوا پوشاندیم که وقتی او می آید نو نوار باشیم؟
آیا هدایی که برای همدیگر وبرای آقا یمان مناسب باشد تهیه کردیم؟
شاید هم لباس کهنه ی ما لباس تقواست.در آن صورت نیاز ندارم آنرا نو کنم.
شاید هم لباس کهنه ی ما لباس آلوده ی از گناه است؟ انقدر توان مالی ایمانی نداشتم که یکی نو برای خودم تهیه کنم؟
ساده تر بگویم؟
آیا بعد از این همه سال که ما از اودور بوده ایم ستاد استقبال برای ورودشان آماده کرده ایم؟
آیا دلمان رابرای امام زمانمان آماده کرده ایم؟
من از افرادی هستم که فورا به خدمتش میرسند؟ یا نه؟ انقدر کم گذاشته ام که نفر آخری هستم که از آمدنش با خبرمیشود؟
به راستی وقتی بیاید لباس روح من مناسب است؟ مبادا خجالت زده ی روی مولایم شوم؟
گناهان ما را احاطه کرده است.وقتی میگویند در آخر الزمان ایمان مانندگلوله ی آتش است در دست مومن نشان میدهد حفظ ایمان کار راحتی نیست.
طبق احادیث امر ظهور ممکن است با علائمی مشخص نمایان شود و ممکن است به یکباره محقق شود. لذا نمیتوان مطمئن بود روز ظهور روز جمعه است چون در حدیث آمده است هر صبح و شام منتظر آمدنش باشید.
بیایید ازامروز لباس تقوا بر تن کنیم.بیایید مراقب باشیم دیگرکشورقلب ما آلوده نشود. بیایید با اعمال نیک فرش گل راه امام مان را آماده کنیم.
شاید دیگر وقت زیادی نداشته باشیم. زیرادردعای عهد میخوانیم دوستانت امر فرج تورا نزدیک میدانند ودشمنانت آنرادورمیپندارند.
شاید آنروز که قراراست از راه برسد همین امروز باشد.
چطور بایدآماده شویم؟
اول محاسبه ی نفس: من چکاره ام؟ گناهانم را بشناسم وازنفس خودم حساب کشی کنم.
دوم مشارطه: با خودم شرط کنم که دیگر اشتباهم را تکرار نخواهم کرد. حتی به خاطرتکرار این گناه خودم را جریمه کنم.
سوم مراقبه: از این به بعد مراقب خودم و اعمالم باشم.
و در آخر بازهم هر شب به حساب اعمالم رسیدگی کنم وببینم موفق شدم این گناه را ترک کنم یا نه؟
امسال چهارمین سال حضورم درحوزه ی علمیه را پشت سر میگزارم
گاهی وقت ها فکرمیکنم هنوز وقت دارم. اما در لحظه باخودم میگویم اگر این همه سال گذشت وبهتر نشدم وای به حال من.
واقعیت این است که ما اصلا وقت نداریم. اتفاقا خیلی هم دیر کرده ایم.
من باید خودم را تربیت کنم تا برای امام زمانم مفید باشم.وگرنه آن زمان که خودش بیاید که با یک نفخه ی مسیحایی خود همه را تربیت خواهد کرد. دیگر آن زمان فایده ندارد. دیگر اسم این منتظر بودن نیست. دیگر این را عاشقی نمی گویند.
ای کاش امشب در هنگام تحویل سال نو امام مهربانی ها ظهور کرده باشد.
ایکاش حداقل امسال سال ظهور حضرتش باشد.
ایکاش وقتی اومی آید من و شما نیز پا دررکاب ایشان باشیم
باید همین امروز لباس کهنه ی آلوده به گناهم را دور بیاندازم. خوب نیست هنگام تحویل سال لباس کهنه ی پاره بپوشم.