به نام خدا

حضرت صادق علیه السلا م  اصحاب و شاگردانش را به دانش اندوزی و کسب معارف تشویق می نمود و می فرمودند:

«لست احب ان اری الشاب منکم الا غادیا فی حالین اما عالما او متعلما» دوست ندارم یکی از شما جوانان را جز در یکی از دو حال ببینم: یا دانشمند و عالم باشید و یا متعلم و دانشجو . و بدین گونه به جوانان بهای بیشتری در مسائل تبلیغی می دادند .

همان طور که میدانید شاگردان امام صادق علیه السلام فقط در علوم دینی مشغول به تحصیل نبودند.بلکه حضرت صادق علیه السلام شاگردانی را تربیت نمودند که هرکدام در آن علمی که حضرت باب آنرا گشوده بود سر آمد زمانه خود و آیندگان بودند. به طوری که هر کدام از آنها را پدر یک علم در جهان میشناسند.غافل از اینکه ایشان شاگرد پدر واقعی همه علوم یعنی امام صادق علیه السلام و امام باقر علیه السلام بوده اند.

شاگردی مکتب امام صادق علیه السلام فقط مختص به علوم دینی نیست اما از آنجایی که علوم دینی وام دار سخنان گهر بار امام صادق علیه السلام هست به این موضوع اختصاص ویژه  پیدا کرده است. وگزنه علم طب و شیمی و دارو سازی و ریاضیات و فیزیک وخلاصه همه علوم از حضرت صادق نشأت گرفته است. شاهد سخن همین جابر ابن حیان پدر علم شیمی می باشد که هنوز هم در سخنان او جای فکر کردن هست و هنوز در دانشگاه های سراسر جهان فرمول های او استفاده میشود.

از این دانشگاه همه کاره که امام صادق علیه السلام به راه انداخته اند چند نکته میتوان فهمید.

1-هر علمی را که بیاموزی اگر همراهش خداشناسی و علوم دینی نباشد به هیچ دردی نمیخورد الا گمراهی. زیرا امام اول در خداشناسی و احکام دین شاگردانش راتربیت می فرمود و بعد از اینکه دین ان کامل میشد او را به دانش های دیگر رهنمود میفرمود. اول از همه چیز دانش خدا شناسی هست بعد بقیه علوم.وقتی به احوال دانشمندان گذشته نگاه میکنیم میبینیم که ایشان قبل از داشتن علم ریاضیات و فیزیک مجتهد بوده اند.مناظرات دینی که ایشان در ضمن کتاب هایشان انجام میدهند گویای این مطلب هست.زمانه ما را طوری تربیت کرده است که تک بعدی باشیم. یا دین مدار یا ریاضی دان.هردو با هم برای ما امکان ندارد.

صفحات: 1· 2