یک ماجرا و یک دنیا حرف و حدیث که اصلا راست و دروغ آن مشخص نیست. خبرگزاری ها فقط با نام مستعار یک مادر و یک پدر از راویان ماجرا سخن میگویند. حالا اینکه این مادر و پدر واقعا بچه هایشان آن مدرسه درس میخواند یا نه اصلا معلوم نیست.

بی بی سی اما بدون هیچ دغدغه ای دارد با آبروی بچه ها بازی میکند. تصاویر منتشر شده از این ماجرا که هیچ معلوم نیست توسط چه کسی گرفته شده و چرا در فضای مجازی منتشر شده باید عدل از تریبون بی بی سی انتشار جهانی پیدا کند.

پشت بند این مسائل یک خانم که بعدا معلوم می‌شود دست نشانده ی غرب برای گفتن حرفهای مورد علاقه ی آنهاست در تلوزیون ایران در برنامه ی پر طرفدار ماه عسل حرف از ایدز و همه گیر شدن بیماری خاص سخن میگوید و بر طبق اهداف سند ۲۰۳۰ به معرفی یک واکسن میپردازد.

در همین حین چند تا مسئول آموزش و پرورش در رسانه های مجازی میگویند:” اگر بچه های ما معنای تجاوز را بدانند و بلد باشند این بلاها به سرشان نمی‌آید. باید این چیزها را در مدرسه به بچه ها یاد بدهیم.

در خوشبینانه ترین حالت ممکن یک عده به صورت سیستماتیک قصد دارند افکار عمومی جامعه و مردم عامی را متقاعد کنند که سند ۲۰۳۰ لازم الاجراست وگرنه همه ی بچه های ما در آینده ی نزدیک دچار تجاوز جنسی و ایدز میشوند. خوب همچین هم دور از ذهن نیست که بعدش چه اتفاقی خواهد افتاد.

اما آیا آموزش درباره ی مسائل جنسی واجب است؟ نیست؟ اگر واجب است چطور آموزش بدهیم که خودمان مروج فساد نباشیم؟ اگر نیست چطور باید فرزندان مان را در برابر افراد گرگ صفت و بیمار حفظ کنیم؟

مساله این است!