تو رستورانها، تو فروشگاه ها حتی تو تفرج گاه ها و خلاصه همه جا این روزها درخت های کریسمس را میبینی که خودنمایی میکنند. اینکه ما به هم وطن های مسیحی مان انقدر ارادت داریم که با شادی آنها شاد می‌شویم همانطور که آنها با اشکهای ما گریه میکنند، این خودش یک معجزه است که فقط تو کشور ما اتفاق میافتد. وحدت بین همه ی مردم کشور ما موج میزند. مسیحی و یهودی و سنی و شیعه نداریم. همه ی ما ایرانی هستیم.

روز میلاد حضرت مسیح علیه السلام بود. پیامبر اولوالعظمی که ما به ایشان ارادت خاص داریم چون مادرشان حضرت مریم سلام الله علیها از زنان عفیفه ی بهشتی است. این روز برای ما مسلمانها نیز روز معجزه است. معجزه ی خداوند برای تولد طفلی بدون پدر. معجزه ی سخن گفتن کودک درون گهواره. معجزه ی محبت و مهربانی. اساسا همه ی پیامبران معجزه ی مهربانی اند.

در قرآن مجید هم به عید شیرین کریسمس اشاره شده است. همانجا که حواریون از حضرت عیسی علیه السلام درخواست غذای بهشتی میکنند و ایشان از خدا می‌خواهد برای یارانش از بهشت روزی عنایت کند که آن روز را جشن بگیرند و عید قرار دهند برای اول و آخر امت عیسی علیه السلام.

اما گاهی وقتها کارهای ما از قاعده خارج میشوند. شادی و جشن برای میلاد پیامبر مهربانی بسیار زیباست. میلاد رسول رحمت هم که تازگی ها بوده است. اما اینکه ما سنتهای غرب را جایگزین سنتهای اسلامی ایرانی خودمان کنیم اصلا جالب نیست.

به قول مسعود تو سریال لیسانسه ها علی ایها حال عید کریسمس بر هموطنان عزیز مسیحی مان مبارک باشد اما شما را به خدا سنتهای ایرانی اسلامی خودمان را هم اگر فراموش نکنید خوب است.