استغاثه به حضرت مهدى عليه السلام‏

سوّم: از وظائف ما شيعيان در زمان غيبت اين است كه توجّه داشته باشيم در پشت پرده غيبت، امام و اربابى داريم كه خداوند توانائى‏هاى زيادى در اختيارش گذارده و او مى‏تواند خاك را به نظر كيميا كند و داراى مقامى هست كه با يك دعا و توجّه مى‏تواند تحول و انقلابى در جامعه و خانواده و يا افراد ايجاد كند و با تمام اين توانايى‏ها مانند آباء ارجمند و جدّ بزرگوارش پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله، هم كريم است و هم نسبت به مؤمنين رئوف و مهربان. لذا جا دارد كه در مواقع اضطرار و پريشانى‏ها از آن بزرگوار استغاثه نموده وكمك بگيريم. همان طور که میدانید اولًا استغاثه هرگز با توحيد منافاتى ندارد و ثانياً: افراد زيادى در طول تاريخ اسلام در اين خانه را زدند و جواب مثبت گرفتند كه به يكى، دو مورد اشاره نموديم و ثالثاً: همين ظهور و بروز كرامات و معجزات و دادرسى از بيچارگان و درماندگان دليل واضحى بود براى اثبات وجود حضرت مهدى ارواحنا فداه.

آنچه را كه در اين مقام مى‏خواهيم مطرح كنيم اين است كه ما شيعيان و پيروان مكتب اهل بيت در زمان غيبت از چنين شخصيت والائى براى حلّ مشكلات غفلت نكنيم و مبادا به هر سوئى برويم و هر درى را بكوبيم و دست نياز پيش هر كسى دراز كنيم، جز درب خانه آن امام رئوف و رحيم.

دو حديث ارزنده‏

در رجال كشى‏ «1» نقل مى‏كند: رميله‏ «2» كه يكى از اصحاب امير المؤمنين عليه السلام بوده مى‏گويد: تب شديدى بر من عارض شد. چون روز جمعه احساس كردم مقدارى سبكتر شده‏ام و تبم كاهش يافته با خود گفتم: چيزى بهتر از اين نيست كه غسل كنم و به نماز جمعه كه به امامت حضرت على عليه السلام منعقد مى‏شود بروم، اين كار را انجام دادم و به مسجد رفتم، امّا همين كه حضرت به منبر رفت، تبم، شديد شد و حالم مجدّداً دگرگون شد، بعد از نماز حضرت هنگام خروج از مسجد، متوجّه من شد و فرمود:

ناراحتى چه شده؟ وضع بيمارى خودم را برايش بازگو كردم. حضرت فرمود: مؤمنى نيست كه مريض شود و محزون گردد مگر اين‏كه ما نيز مريض و محزون مى‏شويم و مؤمنى نيست كه دعا كند، مگر اين‏كه ما براى او (آمين) مى‏گوئيم و از خداوند، استجابت دعاى او را خواستار مى‏شويم و مؤمنى نيست كه ساكت و خاموش باشد مگر اينكه ما براى او دعا مى‏كنيم. عرض كردم: آيا اين لطف و بزرگوارى شما تنها شامل حال كسانى مى‏شود كه در اين شهر به سر مى‏برند؟ (اشاره به اين‏كه اين توجه شما مخصوص همين اطرافيان و آشنايانى است كه دور شما را گرفته‏اند؟) و يا عموميّت دارد و شامل همه اهل ايمان است؟ حتى آنهايى‏كه در شرق و غرب زمين زندگى مى‏كنند، حضرت فرمود: (يا رُمَيْلَةُ، لَيْسَ يَغِيبُ عَنَّا مُؤمِنٌ فِي شَرْقِ الْارْضِ وَلا فِي غَرْبِها) اى رميله! هيچ مؤمنى در شرق و غرب زمين نيست كه از ديدگاه و منظر ما مخفى باشد.

و نيز پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله به ابُوالْوَفاء فرمود: هرگاه در كار خود درمانده شدى، استغاثه كن به حضرت حجة عليه السلام كه او تو را درمى‏يابد و او فرياد رس و پناه دهنده است براى هر كسى كه به او استغاثه كند.

همچنين از وجود مبارك مهدىِ آل محمّد نقل شده كه مى‏فرمايد: انّا غيرُ مُهملينَ لِمراعاتِكم ولا ناسين لِذِكْركم، ما توجه خودمان را از شما برنمى‏داريم و شما را فراموش نمى‏كنيم.

با وجود لطف و بزرگوارى اين بزرگان و ذات حضرت بقية اللَّه اعظم حيف است كه شيعيان مضطر و گرفتار از اين آستان كرم غافل شوند و از فيض آن بى‏بهره بمانند.

در استغاثه به امام زمان (عج) آمده: دو ركعت نماز بخوان و برو زير آسمان رو به قبله بگو: سَلامُ اللَّهِ الْكامِلُ التَّامُ الشَّامِلُ وَصَلَواتُه الدَّائِمَةُ وَبَرَكاتُهُ الْقائِمةُ التامَة عَلى‏ حُجّةِ اللَّهِ وَوَلِيّهِ فِي ارْضِهِ وَبِلادِهِ، وَخَلِيفَتِهِ عَلى‏ خَلْقِهِ‏، تا آخر دعا.

______________________________

(1) رجال كشى: ص 95

(2) رميله به ضم راء و فتح ميم و سكون ياء خوانده مى‏شود البته بعضى زميله به‏ازاء خوانده‏اند.

دوازده گفتار درباره حضرت مهدى ع، صفحات: 199.200.201