بسم الله 

با اینکه امروز عید هست اما دلم گرفته و خوشحال نیستم. جای اینکه مولودی گوش کنم دلم میخواد روضه بشنوم و برای امام حسین علیه السلام گریه کنم. نه فقط برای اینکه دلم برای آقا تنگ شده. کارهای دنیا و آخرتی بد گره خورده به هم. حال دلم برای همین خوب نیست. 

دیشب که شیخ زکزاکی را در برنامه حسینیه معلی دیدم و تعریف کرد که چقدر برایش گرفتاری درست شده توی راه تبلیغ دین؛ تازه فهمیدم چرا انقدر بلا و گرفتاری و ناراحتی توی قلب من سرازیر میشه؟! چون هر کس برای امام زمان علیه السلام حرکتی را آغاز کرد شیطان که آرام نمی‌شینه تا شما به اهداف تبلیغی و دینی خودت برسی. 

باید از امام حسین علیه السلام امروز بخواهم مرا شفا بدهد. قلب گرفتارم را. تن خسته‌ام را. روح درگیر در امور دنیایم را. 

الهی حب لی کمال انقطاع الیک 

دلم برای امام حسینم علیه السلام تنگ شده. 

چه ظلم‌ها که دشمنان راه خدا بر تو روا نداشتند یبن رسول الله. چه کارهای وحشتناکی که در حق تو به جا نیاوردند. تو زینت دوش نبی اکرم صلوات الله علیه و آله و سلم بودی. مزد زحماتت برای احیای دین جدت رسول خدا این بود که با لب تشنه کشته شوی. سر از بدن شریفت جدا کنند. لباس از تنت بربایند و انگشت و انگشتر از دست مبارکت. و حتی به بدن بی‌جانت رحم نکنند و با نعل تازه بر روی آن بتازند. چون تو بد به ریشه‌ی این دشمنان خدا تیشه زدی. بت شکن بزرگ عالم تو هستی!😭😭

صلی الله علیک یا اباعبد الله