گاهی وقتها وب گردی نتایج خوبی به دنبال دارد البته اگر بدانید دقیقا دنبال چی هستید و برای وقت گذرانی دنبال وبگردی نباشید.

بعد از اینکه قرار شد کار وبلاگ نویسی را با بچه های مدرسه حضرت ام البنین علیها سلام ادامه بدهیم فکر کردم بد نیست یک چندتا مطلب درباره اهمیت وبلاگ نویسی پیدا کنم. خوب الحمد لله این جستجو اثر بخش بود. یکی دو تا وبلاگ نویس پیدا کردم و چندتا مطلب خوب ازشان خواندم و چهارتا نکته جالب پیدا کردم.

مثلا یکی شان گفته بود: “نوشتن در اینیستاگرام مثل این است که یک چادر وسط ویلای مردم برای خودت برپا کرده باشی و وبلاگ مثل خانه خود آدم است.” در کمال خوشنودی باید بگویم نظر من هم دقیقا همین است. اینجا تو وبلاگ خودم که مینویسم احساس میکنم خانه‌ی خودم است و با نوشته هایم از خوانندگانم پذیرایی میکنم. با همین چیزهایی که یکی از رفقا گفت “قلم فرسایی های شما” و چقدر دلم از همین یک عبارت ساده گرفت. فکرش را بکنید به یک قلم فرسا بگویند قلم فرسا? 

وبلاگ‌نویسی را خیلی دوست دارم. دوست دارم غروبها و آخر شب که میشود بنشینم و مثل قدیم‌ترها تا صبح پا روی پا بیاندازم و چای بنوشم و بیسکوییتم را گاز بزنم و وبلاگ بنویسم. گاهی وقتها هم یک دستی به سر و شکلش بکشم که مثلا خوشگل خانم باقی بماند.☺? خانه ی من است دیگر. باید تر و تمیز نگهش دارم. امشب چقدر از خواندن این مطالب مشعوف شدم.

حالا که به خانه ی این حقیر سر زده اید یک زحمتی بکشید باقی اتاقها را هم ببینید. شاید یک جایی نکته ای بود که با دل شما بازی کرد و مهمان همیشگی‌ام شدید‌.

ممنونم که اینجا هم سری زدید. یا علی