امشب دیگر خالی خالی شده ام. نه هیچ ایده ای برای سحری پختن دارم نه برنامه ای برای افطار فردا. امشب حسابی خسته ام. خسته! میفهمی؟!

دستم که بریده بود اصلا متوجهش نشده بودم. وقتی نفس را بغل کردم فکر کردم پشتش به زمین که خورده زخمی شده اما نگو که دست خودم پاره شده و خون همه جا را برداشته. طفلک نفس انقدر ترسیده بود هرچه که میگفتم بدن تو چیزی نشده باور نمیکرد. تا بخوابد صد بار روی زخم دستم را باز کرده و نگاه کرده و گفته:” پشتم زخم شده. خون اومده”

امشب واقعا خسته ام. بخوابم تا سحر بلکه ذهنم باز شود که بدانم چه چیزی بپزم.

این هم حرکت جوال ذهن امشب. خسته ی بی‌خواب!