دین اکثریت مردم کره جنوبی بودایی و کنفسیوس است. در طول تاریخ جایگزینی آیین کنفسیوس با آیین بودا خودش یک فرایند پیچیده داشته که باعث برپاشدن انقلابهای دینی در آن کشور بوده است. از طرفی عدهی زیادی از مردم این کشور به واسطه حضور غرب در این منطقه؛ به مسیحیت ایمان آوردهاند و حالا فکر میکنند قبلهی آمال و آرزوهایشان و تفکری که باید از آن تبعیت کنند همان تفکر غرب مسیحی صهیونیستی است. بالتبع ما در دستهای از سریالها میبینیم که تفکرات بودایی و کنفسیوس اشاعه میشود و در دستهی دیگر تفکرات مسیحی صهیونیستی که بر غرب حاکم است. این تضاد و شکاف بزرگ در بین اعتقادات دینی و فرهنگی؛ گسست بزرگی در تفکرات مردم عامی در کره جنوبی ایجاد کرده است.
از طرف دیگر مردم کره جنوبی رسوم خاص خودشان را دارند و خط قرمزهای مشخصی برای خودشان ترسیم کردهاند. مثلا اینکه رقص و آواز خواندن یک هنر پذیرفته شده تاریخی در این کشور است و کیسانگ بودن یک ارزش محسوب میشود. آیدلها برای خودشان جایگاه دارند و همه جوانها سعی میکنند به این مهم دست پیدا کنند. اما واقعا عرصه فرهنگ و هنر یک کشور به چند خواننده رقاص احتیاج دارد؟ تا کجا میتواند این حجم از رقاص_خوانندگان را در خودش جای بدهد و هضم کند؟! انگاری رقص و آواز یک سنت پسندیدهی پذیرفته شده در کره جنوبی است.
از طرفی با وجود نبود سنتهای مشخصی برای ازدواج در دین بودا؛ آنها آداب و رسومی را برای ازدواج ترتیب دادهاند که برایشان محترم است. البته یکی از امور خاله زنک بازی که در کشور آنها مرسوم است همین نکته است که بدانند کی با کی قرار گذاشته و حدود قرارهای آنها تا چه حدی پیش رفته است؟ یعنی دوستی قبل از ازدواج و آشنا شدن خانوادهها در این مدت و آهسته آهسته پذیرش طرفین تا جایی که قبل از ازدواج ختم به همبستری شود؛ در بین مردم کره جنوبی یک مساله عادی است. روند دوران پیش از عقد ازدواج در بین مردم آنجا اینگونه است. گرفتن دستها که نشانهی اجازهی لمس طرف مقابل است اولین نشانه علقه محبت بین دو طرف شناخته میشود. زیرا آنها لمس کردن بدن جنس مخالف را زشت قلمداد میکنند.
خانواده در بین مردم کره جنوبی از اهمیت بالایی برخوردار است. آنها به همین خاطر به تشکیل خانواده و تحکیم روابط بین همسران در سریالهای خودشان اهمیت ویژه قائلاند. علی الخصوص اینکه بحران جدی خانوادههای تک نفره و عدم زاد و ولد در این کشور جدی است. یعنی یا ازدواج شکل نمیگیرد یا فرزند آوری کم شده است. بنابراین دولتها سعی دارند همچنان درام عاشقانه و ملودرام را در دستور کار سریال سازی برای شبکههای مختلف قرار دهند. دارا بودن جاذبههای جنسی در بازیگران و آیدلها هم از همین روی برای آنها اهمیت دارد. تا بتوانند تهییج بیشتری ایجاد کنند که میل به شهوت افزایش پیدا کرده و ازدواج شکل بگیرد. یعنی شهوترانی یکی از عقاید مهم مردم این کشور است که سعی میکنند روند خوبی به آن بدهند که به تشکیل خانواده ختم شود.
البته سازمانهای غیر انتفاعی خدمات روسپریگری هم در این کشور به صورت قانونی فعالیت میکنند. حتی فساد اخلاقی یک پدیده زشت قلمداد میشود و زنان روسپی با وجود فعالیت قانونی از جایگاه اجتماعی خوبی برخوردار نیستند. به علاوه اینکه فرزندان زنا یا همسر دوم قانونی یک مرد؛ مورد احترام دیگران شمرده نمیشود. به این ترتیب میتوان گفت این عمل در عین حال که زشت تلقی میشود اما در جامعه کره جنوبی تقریبا پذیرفته شده و قانونی است. برای فرزندان زنا هم شناسنامه قانونی صادر میشود و از حقوق فرزندی از خانواده پدری برخوردار خواهند بود.
نکته دیگری که در این سریالها قابل مشاهده است این است که مردم کره جنوبی به شدت خرافه پرست هستند و از امور فلسفی چیز خاصی نمیدانند چون اساسا بودا مردم را از تفکر درباره امور فلسفی مثل ابتدا و انتهای جهان منع میکرده است. به همین دلیل تفکرات خداسازی و بت پرستی و حیوان پرستی در این کشور روز به روز در حال گسترش است. تا آنجا که مردم ترجیح میدهند فکر کنند روباهها توانایی کنترل امور جهان به صورت ماورایی را دارند و جهانی بعد از مرگ وجود ندارد و روح میتواند مداوم جسد خود را ترک کند و به جسد دیگری که ممکن است نبات یا حیوان یا جامد باشد؛ حلول کند.
سنت زشتِ خوردن مشروبات الکی، از دیگر چیزهایی است که در کره جنوبی هم زشت شمرده میشود هم همه مردم به آن عمل میکنند. یعنی با وجود علم درباره مضرات الکل اما باز هم یکی از نوشیدنیهای رایج در این کشور الکل است. حتی شاید بیشتر از اینکه آب و چای بنوشند به مصرف مشروبات الکلی عادت دارند. این کار در بین مردم این کشور زشت تلقی نمیشود. بلکه فقط زیاده روی که باعث صدمه جانی یا مالی و آبرویی شود از طرف آنها زشت تلقی میشود. بنابراین در سریالهای کرهای با حجم بالایی از تصاویر حاوی مصرف الکل مواجه هستیم. این تصاویر گاهی از حد خارج شده و شکلی عادی در زندگی را به تصویر میکشد. طبق قول برخی از مردم؛ این کار یعنی نوشیدن بیش از حد مشروبات الکلی یک عادت خوب در بین مردم کره جنوبی است. چون آنها به این عادت زشت خودشان افتخار میکنند.
شهوت، رقص و آواز، استفاده بی حد و حصر از مشروبات الکلی و خدانابوری؛ همهی آن فرهنگی است که کره جنوبی سعی دارد از خودش به جهان مخابره کند.
در کل باید گفت سریالهای کرهای اگر بدون توجه به ترویج فرهنگ؛ مورد استفاده قرار بگیرد؛ به دلیل حجم بالای اشاعه فحشا و فساد میتواند باعث از بین رفتن قبح امور زشت در بین جوانان مسلمان شود و به دنبال آن سستی در عقیده و ایمان به وجود بیاید. این روند اگر همین طور ادامه پیدا کند میتواند باعث ورود جوانان به عرصههای گناههایی که در این سریالها ترویج میشود شده و حتی منجر به خروج از دین و کفر شود.
بنابراین مثل همیشه با دید باز و کنترل شده از سینمای دیگر کشورها استفاده کنید و در عین حال خوب است که با فرهنگ عامهی مردم جهان بیشتر آشنا شوید.
صفحات: 1· 2